Maja Wolna - graficzka, absolwentka Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu i adiunkt w Pracowni Plakatu II tej uczelni, prowadzi zajęcia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie oraz w Wyższej Szkole Informatyki Stosowanej i Zarządzania w Warszawie.

Jej prace od 23 lutego można oglądać w przestrzeni TR Warszawa i Delikatesów Esencja.

foto: Aleksandra Bydłowska 

„Muzyka jest sztuką najbardziej abstrakcyjną ze wszystkich, nie przekazującą żadnych treści, które dałyby się wyrazić słowami” – tak kiedyś scharakteryzował muzykę bohater ostatniego spotkania AUDIO.TR Witold Lutosławski, którego setną rocznicę urodzin obchodziliśmy parę dni przed spotkaniem w TR Warszawa. Dzięki Adamowi Suprynowiczowi, mogliśmy w ciemności posłuchać zmysłowej muzyki wielkiego kompozytora.

Po krótkim wstępie o twórczości Lutosławskiego, słuchacze zapadli się w pufach i oddali przyjemności słuchania. Na początku zabrzmiał Koncert na orkiestrę, niezwykle sensualny, pobudzający mózg do tworzenia własnych narracji. Potem mogliśmy usłyszeć utwory nieco bardziej optymistyczne, takie jak „Nie oczekuję dziś nikogo” czy „Złoty pantofel”, w których wyczuwa się nutkę jazzu. Ten wybór kompozycji Lutosławskiego dowodzi jak bardzo otwarty był na różnorodność, jak chętny do eksperymentów.

Witold Lutosławski, zafrapowany twórczością Johna Cage’a, poszukiwał metody: jak dać wykonawcom możliwie najwięcej  improwizacyjnej swobody, a przy tym precyzyjnie  przewidzieć efekty? Jego muzyka pokazuje, że znalazł w swoich kompozycjach doskonałe rozwiązanie.

foto i txt: Paulina Myśliwiec

18 stycznia, w ramach akcji „Kup Sobie Teatr”, TR Warszawa gościł legendę jugosłowiańskiego punk rocka – zespół Elektricni Orgazam.Koncert poprzedzono spotkaniem z wokalistą zespołu, Srdżanem „Gile” Gojkovićem, który, wraz z organizatorami ówczesnego występu w klubie Remont, opowiadał jakim sposobem, na chwilę przed wybuchem stanu wojennego, znalazł się z zespołem w Polsce. Historia, oscylowała swoim nieprawdopodobieństwem gdzieś pomiędzy dobranocką a dziennikiem telewizyjnym, okraszona najlepszym soc-humorem rodem z Barei. Ukoronowaniem był epizod o autokarze wiozącym polskich artystów do Belgradu, który utknął na granicy z ówczesną Czechosłowacją. I w zasadzie nie wiadomo: śmiać się czy płakać, a może jednak cieszyć, że „to se ne vrati”.

Idei ani estetyki punk rocka nie trzeba szerzej opisywać. Można co najwyżej podyskutować, czy rzeczywiście „punk's not dead”, ale po co? Lepiej posłuchać i stwierdzić, że ma się całkiem dobrze. I myli się ten, kto sądzi, że ludzie nie ci, energia już nie ta... Dla części widowni ten koncert był powrotem do przeszłości. Dla młodszych, którzy „minioną epokę” pamiętają co najwyżej z płynu Lugola albo z opowieści rodziców, odkryciem było, że niektóre produkty muzyczne mają długi termin przydatności do spożycia.Kiedy chłopcy z zespołu chwycili za instrumenty, odnosiło się wrażenie, że oni także cofnęli się w czasie i zagrali z energią, jaką mieli wówczas. Zadziorne miny nie pozostawiały wątpliwości, a najlepszym dowodem była sama muzyka. Elektricni Orgazam zagrał to, co najlepsze w ich twórczości, na początku serwując mocno nasączone punkiem kawałki, powoli przechodząc do nowszej, bardziej rockowej twórczości. Jedno jest pewne – ten zespół to jeden z niemożliwych do pominięcia elementów muzycznej układanki tamtych lat.

txt i foto Tomek Markiewicz

14 stycznia w TR Warszawa, w ramach cyklu Nowa Dramaturgia, odbyła się próba czytana współczesnych dramatów nowozelandzkich.

Dwa oceany to pierwsza w Polsce zbiorowa prezentacja nowozelandzkiej literatury wydana przez ADiT pod patronatem TR Warszawa i we współpracy z Ambasadą Nowej Zelandii w Polsce.

Gościem wydarzenia był Minister Sztuki, Kultury i Dziedzictwa Nowej Zelandii Hon Christopher Finlayson



foto Karolina Gromadzka

Nagranie na żywo audycji "Lista osobista" Piotra Metza z udziałem Grzegorza Jarzyny i aktorów TR Warszawa miało miejsce w ramach akcji KUP SOBIE TEATR.



foto: Malwina Szumacher i pp

AUDIO.TR w nowym sezonie wróciło w nieco innej formule. Cykl spotkań pod wspólnym tytułem TECHNOLOGIA SŁUCHANIA ma ułatwić uczestnikom mierzenie się z nowymi gatunkami muzycznymi i zjawiskami dźwiękowymi.

26 listopada w słuchaniu pomagał nam Michał Górczyński - klarnecista, performer, współtwórca zespołu Kwartludium, członek sekstetu Marcina Maseckiego i prowadzonej przez niego Warszawskiej Orkiestry Rozrywkowej, Cukunftu Raphaela Rogińskiego i kwartetu klarnetowego Mikołaja Trzaski.

Muzyk na przykładzie partytury (String Quartet No. 5) opowiadał o próbie zbliżenia zapisu muzycznego do życia codziennego, pokazał partyturę zapisaną jako rysunki w prostym  edytorze graficznym. Ciekawym pomysłem było pokazanie, jak działa artykulacja, poprzez włączenie całej publiczności do udziału w prezentacji - musieliśmy wstawać i siadać w odpowiednich momentach. 
Jak zatem zapisać codzienność, żeby móc później nią grać? Górczyński mówił, że nawet dziecięce rysunki nadawałyby się do „partytury codzienności”. Za przykład muzyka, który stosuje w swoich kompozycjach tę formę zapisu podał m.in. Georges’a Aperghis’a i jego Le Corps à Cors. W ramach jednego z ćwiczeń zostaliśmy namówieni do jedzenia biszkoptów w takt puszczanej muzyki, w ramach innego - do jedzenia chrupków w do utworu Jana Sebastiana Bacha (z dominującą partią klawesynu). 
Na koniec Michał Górczyński wybrał z widowni osobę, z której pomocą zaprezentował utwór na osobliwy duet: kartkę i kubeczek oraz klarnet.

txt Katarzyna Jankowska

foto: sps

Gościem kolejnego odczytu z cyklu TR UTOPIA był artysta multimedialny Janek Simon. Na wstępie wyjaśnił pojęcie „anarchizm” korzystając z definicji badaczy, jak i własnych przekonań, aby określić różnice między anarchizmem, Maksizmem i konsekwencje tych stanowisk dla badań antropologicznych. Mówił również o relatywizmie geografii kulturowej - tym, że obecnie odległość „kartograficzna” nijak ma się do rzeczywistej dostępności, dzięki rozwojowi technologii transportowych i komunikacyjnych.

Swoistym wprowadzeniem do anarchistycznej wizji antropologii była projekcja filmu Wernera Herzoga przygotowanego w ramach projektu „10 minut później: Trąbka”. Refleksja z filmu, która  nasunęła Simonowi jest jednoznaczna: aby przeprowadzić badania antropolog w pewnym sensie niszczy ich obiekt, za pomocą obiektywu i swojej obecności. 

Pogląd o zawłaszczeniu przez „kulturę zachodu” pojęcia rozwoju i postępu, w kontekście badań antropologicznych, Simon zobrazował przytaczając historię miasta Auroville i projektów przeprowadzonych tamże przez artystów. Jego osobiste doświadczenie związane z projektem „Polska misja w Auroville” oraz kończącą projekt wystawą, utwierdziło go jedynie w przekonaniu, że każda próba budowania Utopii skazuje na wykluczenie i alienację tych, którzy pozostają na zewnątrz. Każda Utopia ulega degeneracji i auto-iluzji.

txt. Katarzyna Jankowska



fot. pp

Gościem kolejnego spotkania z cyklu TR UTOPIA był Janek Sowa - socjolog i eseista z odczytem "Zasada utopii - Ernst Bloch i nadzieja radykalnej emancypacji".

Celem wykładu było przytoczenie zasadniczych pojęć dotyczących tematu UTOPII : RADYKALIZM i EMANCYPACJA.

Rozumiejąc Radykalizm jako logikę u podstaw systemu oraz Emancypację jako przełamanie ograniczeń społecznych człowieka, Janek Sowa starał się przybliżyć wizję utopijnego porządku świata.

Przedstawiając kolejno przewodnie idee filozofów od Seneki po Karola Marksa, tłumaczył, że nowy ład, który 'ma nadejść' ma swoje początki w dzisiejszej rzeczywistości.

Dzieląc ludzką świadomość na "jeszcze nieświadome" i "już nieświadome" czyli "coś co istnieje, ale nie jesteśmy sobie w stanie tego uświadomić i " to, czego stajemy się świadomi w tym samym momencie staje się przeszłością", Sowa wyjaśniał tzw. "źródłowe opóźnienie".

Na prostych przykładach uświadamiał słuchaczy, że początek utopii jest już w 'tu i teraz' jednak jeszcze nie uświadomiony.

Utopia istnieje we WSPÓLNYM, a trzema elementami budującymi utopijny porządek są RODZINA, NARÓD i KORPORACJA.

Zaczynając od bardzo szerokich zagadnień takich jak wspólnota i „właścicielstwo” języka, komunizm ontologiczny czy psychofizjologia, kończąc na zwyczajnych, codziennych sprawach, bez zbędnego patosu poruszał sprawy bezsprzecznie ważne. Objaśniająć założenia Utopii Immanentnej, wzbudził poczucie odpowiedzialności, w „NAS TERAZ” za to co „MA NADEJŚĆ”. Tym samym wykład zakończył się mini-dyskusją między widownia, a autorem oraz wewnętrzną isnpiracją do pogłębienia wiedzy na temat chociażby wspólnej własności ludu czy ontologii utopii.

"Nikt dotychczas nie wyznaczył do czego ciało jest zdolne"

Seneka, Etyka cz III

txt. Monika Jaros

Na pierwszym z cyklu spotkań TR UTOPIA, towarzyszących premierze spektaklu MIASTO SNU Krystiana Lupy gościliśmy w TR Warszawa Edwina Bendyka - wykładowcę, dziennikarza, publicystę, pisarza, zainteresowanego szczególnie problemami cywilizacyjnymi związanymi z przemianami kulturalnymi i rozwojem nauki.



WYSŁUCHAJ CAŁEGO WYKŁADU >>

13 października o godz. 20:00 w TR Warszawa miał miejsce koncert nietypowej grupy muzycznej „Orange the Juice”. Zespół zaczął od mocnego uderzenia. W jednej chwili cała sala wypełniła się morzem nieskoordynowanych dźwięków, prawdziwą kakofonią, choć możliwe, że wprawne ucho potrafiło z tego chaosu wydobyć pewien porządek. Po kilkudziesięciu sekundach cały zespół, jak jeden mąż, zamilkł i zaczęła się bardziej przyswajalna gra, przerywana modulowanym śpiewem, lub – częściej – niemal histerycznym krzykiem wokalisty. Trzeba przyznać, że to znakomite zgranie wszystkich muzyków, którzy dosłownie w jednej chwili potrafili równiutko przejść z burzy do ciszy wzbudzało zrozumiały aplauz na widowni. Także zaangażowanie wokalisty, który mimo iż wspierany przez elektronikę modulującą dźwięk, wyraźnie dawał z siebie wszystko.

Samą muzykę trudno jednoznacznie określić. Z pewnością nie jest to muzyka łatwo przyswajalna, ale nie można jej odmówić żywiołowości, autentyczności, czy oryginalności. Chwilami zdawało się, że muzycy puszczają do publiczności oko, przerzucając się z ciężkiego heavy metalowego brzmienia na reggae lub ska. Były też momenty bardziej melancholijne, wręcz mistyczne, gdy zespół prawie milknął. Taka muzyka wymaga oczywiście znakomitego zgrania, zrozumienia w zespole, odpowiedniego poziomu biegłości oraz… odpowiedniej dawki humoru.

To właśnie niemal natychmiastowe przechodzenie z jednej stylistyki do drugiej, z ciężkich rockowych riffów w skoczne przygrywki rodem z Jamajki, które po dosłownie paru sekundach wracały do ciężkich klimatów, jest chyba najbardziej charakterystyczne dla zespołu. Jedną z lepiej zapamiętanych niespodzianek był występ wokalistki, która na jeden numer pojawiła się na scenie. Śpiewając liryczną piosenkę z pogranicza jazzu wprowadziła dość nietypowy jak na ten koncert nastrój. Zaskoczenie murowane. A w tym „Orange the Juice” są naprawdę dobrzy.

Katarzyna Jankowska

W czwartek 11 października w TR Warszawa odbył się pokaz specjalny filmu „Inny świat”, będący zapisem niezwykłej opowieści o życiu jednej z wybitnych polskich aktorek, artystki TR Warszawa, Danuty Szaflarskiej.  To właśnie ona, będąc narratorem a jednocześnie bohaterką filmu, prowadzi widza przez świat, który minął, poczynając od okresu dzieciństwa, poprzez doświadczenia szkoły teatralnej, aż do niełatwych czasów wojennych i powojennych. Trzeba dodać, że robi to w sposób niezwykły, z ciepłem, dystansem i poczuciem humoru, hipnotyzując widza na długie 97 minut. (To symboliczna liczba, bowiem pani Danuta już wkrótce kończy 97 lat).

Po seansie odbyło się spotkanie z twórcami: reżyserką Dorotą Kędzierzawską, producentem filmu i autorem poetyckich zdjęć Arthurem Reinhardtem, a także Danutą Szaflarską we własnej osobie. Nie brakowało ciepłych słów, barwnych anegdot, a  także wyrazów wzruszenia. Publiczność oddała artystce hołd owacjami na stojąco. 

Tekst: Ula Gołdowska

foto: Ula Gołdowska

W czwartek 6 września w TR Warszawa węgierski reżyserem teatralnym i filmowym, Kornélem Mundruczó spotkał się z publicznością. Rozmowa była wydarzeniem bezpośrednio poprzedzającym pokazy filmów tego reżysera w TR Warszawa oraz zapowiadającym jesienną premierę jego najnowszego spektaklu „Nietoperz”. W ramach przeglądu filmów w TR można było obejrzeć pokazywaną w Cannes „Joannę” , „Deltę” i ostatni film Mundruczó „Łagodny potwór - projekt Frankenstein”.

Podczas spotkania, reżyser mówił o trudnej sytuacji kina węgierskiego w obecnej rzeczywistości politycznej, a także o odrębności sztuki filmowej i teatru w jego pracy. Jak podkreślał, film jest dla niego niezwykle techniczną formą przekazu skłaniającą raczej do autorskiego, „nakazowego” sposobu pracy, natomiast w teatrze czuć ducha wspólnoty, istotna jest w nim interakcja z aktorami i oddech, który wyznacza tempo i kierunek pracy. Mówiąc o spektaklu „Nietoperz” Mundruczó zasygnalizował, że będzie poszukiwaniem odpowiedzi na nurtujące go od dawna pytanie: czy człowiek może być swym własnym bogiem?

txt: Katarzyna Mierzejewska

fot: Paulina Niemczyk

fot. Sally Jubb

2008: Macbeth w reżyserii Grzegorza Jarzyny otworzył tegoroczny Edinburgh International Festival.

Spektakl TR Warszawa pokazywany był w Lowland Hall, w specjalnie na tę okazję wybudowanej przestrzeni.

Zdjęcia i relacja z Edinburgh International Festival wkrótce na blogu! Tymczasem, przeczytajcie o szczegółach udziału TR Warszawa w festiwalu:

Czy Makbet podbije Szkocję? Spektakl Grzegorza Jarzyny otworzy festiwal w Edynburgu 

Dorota Wyżyńska, Gazeta Wyborcza

Głośny spektakl TR Warszawa 2008: Macbeth w reżyserii Grzegorza Jarzyny otworzy tegoroczny festiwal w Edynburgu. To jeden z najbardziej spektakularnych występów zagranicznych warszawskiego teatru. Szekspirowska "Szkocka tragedia" w interpretacji polskiego reżysera jedzie do Szkocji.

Przedstawienie pokazywane będzie w specjalnie na tę okazję przygotowanej ogromnej teatralnej przestrzeni - w hali w Ingliston przy edynburskim lotnisku - siedem razy od 11 do 18 sierpnia. Na widowni co wieczór zasiądzie około 650 widzów (...)

PRZECZYTAJ CAŁY TEKST

fot. Stefan Okołowicz